Jak wygląda droga szerzenia wścieklizny
Rezerwuar zarazków stanowią zarówno ssaki dzikie, jak i domowe. Z pierwszej grupy wymienić należy: lisy, jenoty, borsuki, nietoperze i inne zwierzęta mięsożerne, a także gryzonie i zajęczaki. Grupa ta ma obecnie największe znaczenie w rozprzestrzenianiu choroby. Do drugiej natomiast należą: psy i koty. Druga grupa miała pierwotnie duże znaczenie, lecz obecnie ze względu na masowe szczepienia zwierząt domowych zagrożenie jest niewielkie. W krajach tropikalnych Ameryki Południowej i Środkowej wścieklizna może być rozprzestrzeniana również przez żywiące się krwią zwierząt nietoperze z rodziny wampirów. Do zakażenia (zwierząt lub człowieka) dochodzi na drodze kontaktu bezpośredniego ? przez pokąsanie, oślinienie lub zanieczyszczenie mózgiem chorego zwierzęcia uszkodzonej skóry. Możliwe jest, choć u człowieka rzadkie, zakażenie na drodze powietrznej (kropelkowej i pyłowej) aerozolem odchodów nietoperzy w jaskiniach. Zdarzają się także zakażenia laboratoryjne drogą wziewną, przezspojówkową lub przezśluzówkową. Do wystąpienia choroby dochodzi u około 15-20% wystawionych na kontakt ? szczególnie osobników pogryzionych na pysku/twarzy, szyi, klatce piersiowej lub pokąsanych głęboko. Odnotowano także infekcje przez przeszczepienie organów (rogówka) od zmarłych dawców z nierozpoznaną wścieklizną. Nie opisano przeniesienia drogą pokarmową. Chorobę cechuje długi okres utajenia średnio od 1 do 3 miesięcy ? skrajnie od 10 dni do ponad roku. Chory człowiek jest także zakaźny dla otoczenia. Wirus znajduje się głównie w jego centralnym układzie nerwowym, ślinie i skórze, a w mniejszym stopniu także w łzach i soku trzustkowym.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/W%C5%9Bcieklizna
Samodzielnie czy z pomocą eksperta ? jak trenować psa?
Chociaż tresura psa wydaje się dość łatwa do przeprowadzenia, okazuje się, że w przypadku niektórych ras może to być prawdziwe wyzwanie. Właściciele psów najczęściej organizują takie treningi we własnym zakresie, ale w ostatnich latach coraz częściej przygotowywane są kursy dla psów przez specjalnie wyszkolonych trenerów. Z pewnością takie szkolenie jest o wiele bardziej efektywne, jednak nie jest powiedziane, że nie da się samodzielnie wytresować pieska. Najważniejsza podczas tresury jest cierpliwość. Jeśli podejdziemy do tresury naszego zwierzęcia w odpowiedni sposób, możemy nie tylko odnieść prawdziwe sukcesy edukacyjne w tym zakresie, ale również czerpać prawdziwą satysfakcję z takiego szkolenia.
Wychowanie psa ? codzienne obowiązki
Niezależnie od tego, w jakim wieku zdecydujemy się zaadoptować psa, może to być dla nas bardzo trudne przeżycie. Okazuje się, że szara rzeczywistość nie wygląda tak sympatycznie, jak mogłoby się nam to wydawać. Przygarnięcie pod swój dach psa powoduje, że musimy przyzwyczaić się do pewnych codziennych obowiązków. Są to między innymi spacery o określonych godzinach. Nie wolno zapominać o tym, że wraz z rozwojem psa musimy zmieniać jego żywienie. Należy pamiętać także o tym, że konieczne będzie zadbanie o wprowadzenie pewnych zasad, które szczególnie dla młodego psiaka mogą okazać się dość trudne do zaakceptowania. Codzienne obowiązki, którym trzeba podołać decydując się na pieska, to naprawdę ważne zagadnienie i warto się zastanowić, czy na pewno jesteśmy gotowi na tyle wyrzeczeń.